جایگاه و اهمیت سنجش و ارزشیابی در آموزش و پرورش
?مقدمه
یکی از شاخص های توسعه ی هر کشوری منابع انسانی آن است . پرورش نیروی انسانی کارآمد برای پاسخگویی به نیاز های هر جامعه مستلزم داشتن یک نظام آموزشی توسعه یافته و کارآمد است. در اکثر جوامع نظام آموزشی یکی از مهمترین نهاد های اجتماعی است که رشد فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و همچنین شکوفایی استعداد های باالقوه ی افراد را عهده دار است . آموزش و پرورش هر کشوری برای تحقق اهداف خود نیاز به امکانات و تجهیزات و برنامه ریزی دارد . اگر چه منابع انسانی و امکانات برای نیل به اهداف از ملزومات هستند، اما کافی نیستند و برای تداوم عمر هر نظامی، بویژه نظام آموزش و پرورش نیاز به ارزشیابی تمام عناصر و اجزای آن است. برای پاسخگویی به جایگاه ارزشیابی در تعلیم و تربیت ابتدا سعی خواهیم کرد چند تعریف از ارزشیابی ارائه کنیم و سپس به اهمیت آن در آموزش و پرورش بپردازیم .
تعریف ارزشیابی
اولین تعریف از ارزشیابی توسط تایلر ارایه شده است. از نظرتایلر ارزشیابی عمل مقایسه هدفها با عملکردهای برنامه است. بنابراین برای پی بردن به موفقیت یا عدم موفقیت برنامه باید به تطبیق فراوردههای آن با هدفهای اصلی پرداخته شود (کیامنش، 1369). هومن(1375)به نقل از بیبای[1] ارزشیابی را به عنوان «فرایند نظام دار گرد آوری و نیز شواهدی که منجر به داوری ارزشی میشود ودر نهایت به عمل می انجامد» ذکرمیکند و به چند نکته که در این تعریف وجود دارد اشاره میکند. این نکات به شرح ذیل است:
1- نظاممند بودن: اطلاعات باید در چهارچوب یک برنامه ریزی جمع آوری شود و برای ارزشیابی باید اطلاعاتی که از طریق شیوههای مختلف جمع آوری اطلاعات اعم از مشاهده ،پرسشنامه ،مصاحبه و... بدست میآید مدنظر قرار گیرد.
2- تفسیر شواهد: اطلاعات گرد آوری شده بدون تفسیر هیچ معنا و مفهومی نخواهد داشت بنابراین اطلاعات باید مرتب سازی مورد تجزیه و تحلیل و تفسیر قرار گیرد.
3- داوری ارزشی: ارزشیابی فراتر از توصیف صرف اطلاعات است ارزشیابی در مورد دستیابی به هدفهای تعیین شده و همچنین خود هدفها قظاوت میکند.
همچنین ارزشیابی را چنین تعریف کردهاند: « ارزشیابی فعالیت نظام مداری است که طی آن ملاک هایی برای ارزش گذاری تعیین می شوند . اطلاعاتی درباره ی وضعیت موضوع یا پدیده ی مورد نظر فراهم می آید و با مقایسه ی این دو ( وضع موجود و ملاک ها ) . از ارزش و سودمندی موضوع یا پدیده خبر داده می شود» ( موسی پور، 1376؛ به نقل طوسی پور، 1381، ص120) . کیامنش (1369) یک تعریف جامع را از استافیل بیم[2] و شینگ فیلد[3] نقل کرده است، بنابر این تعریف «ارزشیابی عبارت است از فرآیند تعیین کردن، بدست آوردن، و فراهم ساختن اطلاعات توصیفی و قضاوتی در مورد ارزش و مطلوبیت هدفها، طرح، اجرا و نتایج، به منظور هدایت تصمیمگیری، خدمت به نیازهای پاسخگویی و درک بیشتر از پدیدههای مورد بررسی».
تعریف فوق ارزشیابی را شامل سه مرحلهی (تعیین کردن، بدست آوردن، فراهم ساختن)، چهار نوع تصمیمگیری (برنامهریزی، ساختی، اجرایی، تکمیلی)، چهار نوع ارزشیابی (زمینه، درونداد، فراگرد، برونداد)، دو نقش(تکوین ، پایانی)، دو نوع اطلاعات (توصیفی و قضاوتی) و سه هدف (تصمیمگیری، پاسخگویی و درک پدیدهها) میداند.
?انواع ارزشیابی
ارزشیابی را با توجه به زمان اجرای آن میتوان به انواع مختلفی تقسیم کرد. سرمد (1372) به چهار نوع ارزشیابی اشاره میکند:
الف) ارزشیابی از جریان کار: در این نوع ارزشیابی فرآیند کار از آغاز و به صورت گام به گام مورد بررسی قرار میگیرد. یکی از محاسن این نوع ارزشیابی دادن «بازخورد» فوری است و باعث رفع نقاط ضعف برنامه در فرآیند اجرای آن خواهد شد.
ب) ارزشیابی مرحله به مرحله: هنگامی که ارزشیابی مداوم امکان پذیر نباشد. در این شیوه برنامه به مراحلی تقسیم میشود تا پس از اتمام هر کدام از این مراحل ارزشیابی از آن صورت گیرد و ضمن برطرف کردن نقاط ضعف احتمالی مرحلهی انجام شده از بروز آن در مرحلهی بعدی جلوگیری به عمل آید.
ج) ارزشیابی پایانی: اگر نتوان برنامه را به طور مداوم و یا مرحله به مرحله ارزشابی کرد، ارزشیابی در پایان کار انجام خواهد شد. از معایب این نوع ارزشیابی این است که خطاهای احتمالی فرآیند برنامه را نمیتوان جبران کرد.
د) ارزشیابی نتایج برنامه: این نوع ارزشیابی بیشتر در برنامههای تولیدی و آموزشی کاربرد دارد تا معلوم شود که کلای تولید شده به چه میزانی مورد رضایت مصرف کننده بوده، یا دانشآموختگان دورهی آموزشی چقدر جذب بازارکار شدهاند.
? عناصر آموزش و پرورش
هدف نظام تعلیم و تربیت تغییرات در علایق، نگرشها، مهارتها و به طور کلی تغییرات مطلوب در رفتار آدمی است. برای رسیدن به این رفتارهای مطلوب (اهداف) باید سایر عناصر آموزش و پرورش نیز مد نظر قرار گیرند. هدف، برنامه، روش، وسایل آموزشی و ارزشیابی پنج عنصر اصلی آموزش و پرورش میباشند. این عناصر یک مجموعهی به هم پیوستهای را تشکیل میدهند که در صورت تعادل و تعامل بین آنها نظام آموزشی هر کشوری میتواند در مسیر توسعه گام بردارد.
رابطهی ارزشیابی با عناصر آموزش و پرورش
?هدف
یکی از کارکردهای ارزشیابی تعیین میزان تحقق هدفهای آموزش و پرورش است. ارزشیابی می تواند به برنامه ریزان کمک کند تا نقاط قوت و ضعف نظام آموزشی را برای نیل به هدفها تشخیص داده و برای تصمیم گیری های بعدی به منظور رشد و توسعه ی نظام آموزشی به کار بگیرند. برای ارزشیابی صحیح و منطقی، آشنایی با هدفها و بازدههای نظام آموزشی لازم است. عمل ارزشیابی باید فعالیتهای مربوط به ارزشیابی را با توجه به اهداف آموزش و پرورش انجام دهد. نتایج ارزشیابی ممکن است غیر واقعبینانه بودن بعضی از هدفها را مشخص کند. احتمال دارد بعضی از هدفها با توانایی جسمی و ذهنی فراگیران هماهنگی نداشته باشد، و یا اینکه منابع و امکانات لازم برای رسیدن به اهداف در دسترس نباشد. بنابراین بعضی از اهداف پس از اجرای ارزشیابی ممکن است حذف شوند، تغییر کنند و یا اینکه هدفهای جدیدی به هدفهای قبلی اضافه شود(کیامنش، 1370).
?برنامه
به مجموعه اقداماتی که برای پیشبینی فعالیتها، منابع، هزینهها، مکان و زمان لازم برای تحقق اهاف یک نظام انجام میگیرد را برنامه میگویند. ارزشیابی از برنامه برای رفع اشتباهای احتمالی آن ضروری است. با ارزشیابی از برنامه میتوان به سوالاتی از قبیل زیر پاسخ داد:
آیا کلیه امکانات پیشبینی شده در برنامه به طور کامل به کار گرفته شده است؟
آیااجرای برنامه طبق جول زمانبندی پیش میرود؟
?روش
دستیابی به هدفهایی که توسط نظام آموزشی طرح ریزی میشود مستلزم استفاده از برنامه و روش مناسب است. روش نقش مهمی در فرآیند یاددهی-یادگیری دارد. در روشهای یاددهی-یادگیری تمامی عناصر نظام آموزشی مد نظر قرار میگیرد. روشها باید با توانایی ذهنی،علایق، نیازها و تجربات یادگیرنده تناسب داشته باشد.
?وسایل و امکانات آموزشی
مجموعه وسایلی که با توجه روشهای آموزشی برای اجرای برنامهها مورد استفاده قرار میگیرد، وسایل و تجهیزات آموزشی میگویند. با ارزشیابی وسایل آموزشی میتوان به سوالاتی از قبیل ذیل پاسخ داد:
آیا وسایل و امکانات برای رسیدن به اهداف کافی است؟
آیا بودجه برای امرار معاش مجریان برنامه کافی است؟
آموزش و پرورش به عنوان یک سیستم
اگر به آموزش و پرورش به عنوان یک سیستم نگاه کنیم باید آن را متشکل از اجزایی بدانیم که برای رسیدن به اهداف آن سیستم در تعامل هستند. اجزای اصلی یک نظام یا سیستم عبارتند از درونداد، فرآیند و برونداد. درونداد در آموزش و پرورش شامل یادگیرنده، معلم، برنامهی درسی، فضای آموزشی،تجهیزات و تسهیلات آموزشی، تشکیلات و سازمان، بودجه و غیره میباشد. فرآیند جریان یاددهی-یادگیری، فرآیند ساختی-سازمانی، و فرآیند پشتیبانی را شامل میشود. فرآورده یا محصول شامل دانشآموختگان، آثار علمی تولید شده و خدمات تخصصی است(بازرگان، 1381).
? درونداد
با ارزشیابی دروندادهای برنامه شرایط لازم برای اجرای فعالیتهای آموزشی مهیا میشود. با تشخیص عدم تناسب هر کدام از دروندادها از طریق ارزشیابی میتوان به ترکیب متناسب دروندادها اقدام کرد. کیامنش( 1367) هدف اصلی ارزشیابی درونداد را کمک به تدوین یک برنامه برای ایجاد تغییرات آموزشی و حصول به اهداف تعیین شده ذکر میکند. پس از مطالعه و شناخت محیطی که برنامهی جدید آ«وزشی در آن به اجرا در میآید، باید تمامی عوامل تشکیل دهندهی برنامهی آموزشی به منظور تصمیم گیری در مورد چگونگی طراحی و ساخت برنامه تازه ارزشیابی شود. امکانات مالی و انسانی ، خطمشیها، راهبردهای آموزشی، موانع و محدودیتهای موجود در سیستم آموزش مورد بررسی قرار قرفته و اطلاعات لازم در زمینه نوع و میزان استفاده از سیستم آموزشی جهت رسیدن به اهداف تعیین شده فراهم میگردد(ص87).
? فراگرد
اهمیت اصلی ارزشیابی فراگرد در فراهم آوردن بازخوردهای مناسب برای مجریان برنامه است تا برنامه را طبق آنچه در طرح پیشبینی شده به اجرا درآورده و بر ضعفها و نارساییهای طرح و مشکلات اجرایی آن در جریان اجرا غلبه نمایند. از طریق نظارت مداوم و دقیق بر اجرای برنامه، شرایط لازم جهت تصمیم گیریهای معقولانه در مورد اجرای برنامه فراهم میگردد(همان، ص88). ارزشیابی از فرآیند یاددهی –یادگیری که از مهمترین فرآیندهای نظام آموزشی است باعث انتخاب روشهای مناسب با توجه به نیاز یادگیرندگان و در نظر گرفتن هدفهای آموزشی خواهد شد (بازرگان، 1381).
? برونداد
با ازشیابی فرآوردههای آموزش و پرورش میتوان میزان مطلوبیت عملکرد آن را مشخص کرد(همانمنبع). ارزشیابی برونداد اطلاعات لازم را برای تصمیمگیری در مورد ادامه، توقف، تبدیل و تکرار برنامه فراهم میآورد.از نتایج حاصل از ارزشیابی برونداد میتوان در مورد اثربخشی یک برنامه نظر داد(کیامنش، 1367).
? نتیجهگیری
بنابر آنچه که گفته شد ارزشیابی، فعالیت و برنامههای آموزشی را در جریان اجرا مورد بررسی قرار میدهد. نقاط ضعف را برای اصلاح و تجدید نظر مشخص میسازد، و عدم تناسب بین عناصر آموزش و پرورش را روشن میسازد. یکی از کارکردهای مهم ارزشیابی دادن بازخورد به مجریان برنامههای آموزشی است تا بتوانند مناسبترین برنامه را تهیه و اجرا کنند. رابطهی بین ارزشیابی و تمامی عناصر آموزش و پرورش یک رابطهی متقابل و دوسویه است.
سی دی رایگان هدیه بگیرید تنها تا 8 آبانhttp://n-sco.orq.ir/
سلام
ببخشید من میخوام ی مقاله بنویسم راجع به تاثیر زبان دوم بر رشد شناختی کودکان چهار ساله
برای تهیه ی پیشینه دنبال مقالات مرتبط میگردم
میشه بگین از کجا باید پیداشون کنم؟؟؟