وقتی به گذشته خودم نگاه می کنم حسرت لحظاتی از عمرم را می خورم که به هدر دادم. لحظاتی که در هر دم از آن می توانستم یک گام به جلو بردارم و یک قدم به هدفی که برای خودم در زندگی مشخص کرده ام نزدیک تر شوم. اینک به خودم می گویم «ای کاش قیمتی زندگی می کردم نه به هر قیمتی». اگرچه دقایق عمرم را در گذشته به حراج گذاشتم و امروز به هیچ قیمتی نمی توانم دوباره آن ها را بدست آورم، اما از امروزتصمیم گرفتم که از تجربیات گذشته درس گرفته و از مجالی که امروز دارم برای ساختن فردا استفاده کنم. راستی شما چی؟ از کی می خواهی شروع کنی؟