رنگارنگ

همتم بدرقه راه کن ای طائر قدس که دراز است ره مقصد و من نو سفرم

رنگارنگ

همتم بدرقه راه کن ای طائر قدس که دراز است ره مقصد و من نو سفرم

نمره در قبال سفارش


سخت ترین روزها برای بنده روزهای آزمون دانشگاه و بعد از آن است. روزهایی که می تواند فرصتی برای تنفس و استراحت باشد تبدیل به ناگوارترین روزها می شود. چون بیشترین توان دانشجویان و تعداد زیادی از اقوام، دوستان، آشنایان و همکاران صرف تحت فشار قرار دادن بنده و امثال بنده برای کسب نمره قبولی از راه صدقه است. معمولا در ابتدای هر نیمسال به دانشجویان عزیزم توصیه می کنم که مطالب درسی را برای شب آزمون انباشته نکنند و حداقل روزی 10 دقیقه تا نیم ساعت مطالعه کنند. و برای شان اتمام حجت می کنم که نمره را فعالیت های کلاسی و آزمون کلاسی مشخص خواهد کرد اما با این وجود موقع امتحانات دانشجویان برای گرفتن نمره مفت و مجانی از ترفندهایی مانند:

مشکل داشتم، بیمار بودم، گرفتاری داشتم، هر چی می خونم یاد نمی گیرم، بیمار بودم، یکی از نزدیکانم فوت شده، وقت برای مطالعه نداشتم، بیمارستان بودم، کارمندم، حتما باید فارغ التحصیل شوم تا استخدام شوم، سرم شلوغه، صب تا شب باید کار کنم، زن و بچه دارم، معلولم، کند ذهنم، گناه دارم، التماس می کنم و ....

و توجیه هایی غیر منطقی مانند:

خانه از بن بست ویران است، تو مملکت مدرک گرایی است، کسی دنبال علم نیست، همه دنبال مدرک هستند، اگر به ما مدرک داده نشود افراد غیر بومی در منطقه استخدام خواهند شد، چون از یک قومیت هستیم برای همدیگر دلسوز باشیم و ....

استفاده کرده تا نمره بگیرند.

اطمینان دارم که دانشجویان عزیز نیمی از این نیرویی را که از این طریق برای کسب نمره صرف میکنند را برای مطالعه صرف کنند نمره قبولی خواهند گرفت. اما این که چرا زحمت مطالعه را به خود نمی دهند  ممکن است دلایل متعددی داشته باشد که مجال دیگری برای پرداختن به این موضوع را می طلبد.


علم قربانی نگاه ابزاری

یکی از بزرگترین قربانی های نظام های تعلیم و تربیت ناکارآمد «علم» است. چرا که علم در این نظام ها خرید و فروش می شود. البته نه خود «علم» بلکه کاغذپاره ای به نام مدرک که نماد میزان علم افراد است. گاهی فاصله بین این نماد و میزان علم افراد آنقدر زیاد است که خود فرد از نشان دادن آن نماد صوری علم دانایی از ترس رو شدن علم واقعی خود واهمه دارد.