«کودکان فقط فرزندان شما نیستند»

کودکان فقط فرزندان شما نیستند، آن­ها دختران و پسران زندگی هستند که آن­ها را خواسته است. با اینکه شما آن­ها را به وجود آورده­اید، آن­ها از شما نیستند و هر چند که با شما هستند، به شما تعلق ندارند، شما می­توانید عشق خود را به آن­ها بدهید ولی نه افکارتان را، چون آن­ها افکار خودشان را دارند. شما می­توانید جسم آن­ها را در خانه نگاه دارید، ولی نه روح آن­ها را چون روح آن­ها در خانه­ی فردا ساکن است؛ خانه ای که شما حتی در رؤیاهایتان به آن راه ندارید.ممکن است بکوشید تا مانند آن­ها باشید، ولی خواستار این نباشید که آن­ها را مانند خود کنید، چون زندگی نه به عقب بر می­گردد و نه خواستار دیروز است. شما آن کمان­هایی هستسد که فرزندانتان چون تیر های زنده از آن­ها رها می­شوند. 

                                                                « جبران خلیل جبران »